Endless road
Blijf op de hoogte en volg Klaas&Hilda
29 December 2016 | Australië, Katoomba
Rond middaguur verder naar Cobar. Kleine 5 uren voor de boeg. Zodra we buiten Broken Hill zijn gaat de radio op dood. Geen zenders meer en mijn mobiel sterft ook. Stilte want er zit geen CD speler in onze auto. Wel een usb maar helaas heb ik daar niet aan gedacht. Maar wij hebben ons wel vermaakt. Al is het landschap bijna altijd hetzelfde toch blijft het boeien. En dan die grote vrachtauto's, roadtrains. Nou dan wil je wel aan de kant. Die houden voet op het gas en knallen je met ruim 110 km per uur voorbij op een weg vol met gaten en scheuren. Ze stoppen ook niet voor kangoeroe's en dat is te zien onderweg. Heb er op een kort stuk wel 15 geteld in alle degradatie van ontbinding. Van vers tot een kleedje op de weg. En maar 3 levend, huppend in het gras. Als je dan wel een klein dorpje tegen komt is het zo ruig. Koffie kopen bij een benzine station is dan echt wel lekker om je benen te strekken. Dat de koffie niet te drinken is neem je maar op de koop toe. Uiteindelijk aangekomen in Cobar en daar bleek alles dicht te zijn omdat er een extra vrije dag aan vast was geplakt. (Als een feestdag op zondag valt krijgen ze hier een extra vrije dag). Restaurant in hotel was voor de zomer gesloten (stond niet vermeld) maar gelukkig hadden ik voorraad koekjes en chips en water mee dus picknick. Internet werkte ook niet dus vroeg naar bed en de volgende dag weer fris en fruitig in de auto. Cobar achter ons latend en een reis van bijna 7 uur voor de boeg. Buiten Cobar wederom geen radio of Internet meer. Je rijd door kleine gehuchten en soms iets grotere plaatsen maar het blijft de outback in al zijn ruige vormen. Er rijden zelfs schoolbussen. Heb geen idee hoe ze dat daar doen. Denken dat sommige kinderen meer dan 1,5 uur in de bus zitten voordat ze op school zijn. En dan weer terug. Je wordt aan de kant van de weg opgepikt en dan hoef je hopelijk niet al te lang reizen naar de weg maar ik heb geen woningen gezien dus denken dat daar ook nog wel een flinke reis aan vast zit. Kunnen wij ons niet voorstellen hoe dat hier werkt.
Na zo'n vier uren rijden begint onze radio weer te leven en merken wij dat we meer in de bewoonde wereld komen. We naderen de Blue Mountains. Zien zelfs iets wat op een fietspad lijkt, op de snelweg! En er fietsen zelfs mensen. Snap dat niet want ik vind dit levensgevaarlijk. Auto's en trucks schieten met 100 aan je voorbij. Idioterie in de hoogste vorm. In de bergen is het klimmen (ik heb hoogtevrees) dus zat met zweethanden en hoge hartslag naast Klaas die onverschrokken elke bocht netjes nam. En aan de linkerkant natuurlijk.
Aangekomen bij hotel hebben we een rustige avond gehad met een lekkere maaltijd. Vandaag gaan we bushwalking doen en daar heb ik zin in! Lekker bewegen en een autovrije dag. Op naar de Three Sisters en de watervallen.
-
29 December 2016 - 13:12
Willem En Alie:
Mooi verslag. Je moet er ver voor rijden om te waarderen wat je thuis hebt.
Veel plezier en veilige km's.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley